|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() ![]()
![]() |
![]() |
ElżbietańskaNazwa niemiecka:St. Elisabeth-Kirchengasse Dzisiejsza nazwa:Elżbietańska Dzielnica:Śródmieście/Stare Miasto Inne nazwy:weg do man geit czu sinte Jorian (1355) Sente Elsebethgasse (1443 i 1456) Uwagi:Najważniejszym obiektem w tej okolicy był w XIV w. Szpital św. Jerzego. Znajdował się w miejscu obecnego klasztoru Karmelitów. Ten szpital był od tego własnie szpiala aż do XV w. o ulicy tej (wraz z późniejszą Töpfergasse (Garncarską)) mówiono "weg do man geit czu sinte Jorian“ ('droga, którą idzie się do świętego Jerzego'). Kiedy szpital podupadł, a większego znaczenia nabrała Kaplica św. Elżbiety i Gildia Ubogich, której była własnością, około 1443-1456 r. zaczęto nazywać ulicę „sente Elsebethgasse“. W tym czasie nadal nazwą tą obejmowano również Töpfergasse (Garncarską). Dopiero w XVI i XVII w. zawężono ją do obecnego zakresu. Po zbudowaniu murów miejskich wokół Starego Miasta ulica św. Elżbiety prawdopodobnie zamknięta była Bramą św. Elżbiety. Dawne zdjęcia:Współczesne zdjęcia:ródła:Stephan, W. Danzig. Gründung und Straßennamen. Marburg 1954, s. 51 |
![]() |
![]() ![]()
![]() |